ژانر پوچی
ژانر پوچی Absurdity
استفاده از عناصر نهیلیستیک در عمق معنا و تم نمایشنامه. این‌گونه آثار، اغلب از عناصر کمدی با تمایل به نهیلیسم که وجود هرگونه پایه و اساس دانش و حقیقت را انکار می‌کنند، سود می‌جویند.
مثال: «بیایید مو بخوریم» نوشتة «کارل لازلو».
ژانر ابزورد
ژانر تئاتر ابزوردAbsurd
نمایشنامه‌های اروپایی ـ آمریکایی حاصل ناامیدی خرده بورژوازی پس از جنگ جهانی دوم. این نمایش‌ها به بیان هستی بی‌معنی و کوشش‌های بیهودة انسان می‌پردازند.
مثال: «در انتظار گودو» نوشتة «ساموئل بکت».
ژانر نمایش بورژوا
ژانر نمایش بورژوا Bourgeois Drama
در آخرین سال‌های سدة هجدهم شکل گرفت. این شیوة نوشتاری در برابر اصلی از کلاسیسم که نویسندگان را ناچار می‌کرد، قهرمانان را از اقشار بلند پایة جامعه مثل پادشاهان، نجبا و … انتخاب کنند، طغیان کرد و قهرمان را از طبقة متوسط برگزید. تاکید بر اخلاق اقشار میانه، زندگی با تقوا و پرهیزکاری بورژوازی از مواردی هستند که در این گونه نمایشنامه‌ها دیده می‌شوند.
مثال: «عید پاک» نوشتة «یوهان آگوست استریندبرگ»
ژانر انتقادی ـ اجتماعی
ژانر انتقادی ـ اجتماعی Problem Play
شکلی از نمایشنامه که بنای آن بر طرح موضوعات اجتماعی و نقد آن است. دیرینگی این گونة نمایش به دوران یونان کهن می‌رسد.
مثال: «کمدی داوری» نوشتة «مناندر»
ژانر انتزاعی
ژانر انتزاعی Abstraction
نمایشنامه‌ای که کاملاً یا بخشی از آن غیرتجسمی است. به شکل ذاتی و ازلی اشیا و انسان می‌پردازد و ساختاری مفهومی دارد.
مثال: «بدیهه‌سازی اوهایو» نوشتة «ساموئل بکت»