معرفی نمایشنامه (آخرین نوار کراپ)

آخرین نوار کراپ

ساموئل بکت

نمایشنامه «آخرین نوار کراپ» به صورت یک تک‌گویی است. این نمایشنامه داستان شخصی را به تصویر می‌کشد که خاطراتش را از طریق گوش دادن نوارهایی که خودش ضبط کرده مرور می‌کند. او معتاد به خوردن موز است که گاهی روی پوست موزها زمین می‌خورد.

کراپ پیرمردی سالخورده که گوش‌های سنگین وچشمان کم سو دارد اخرین سخنان خود را به صورت نواری ضبط شده بیان می‌کند. وی در تمام عمر، برداشت‌هایش در بارهٔ زندگیش را در نوار ضبط کرده‌است و اکنون در آپارتمان خود که اثاثی زیادی ندارد، به نوارهای قدیمی خود گوش می‌دهد ونوارهایی جدید ضبط می‌کند.

کراپ پیر در این سن نیز پس از گوش دادن به نوارهای خود سعی در پی گرفتن آرزوهایش است. در پایان نمایشنامه صدای ۳۰ سال پیش کراپ در نوار می‌گوید:بهترین سال‌های عمرم فنا شدند...وهمین طور صدای نوار می اید تا نمایشنامه به پایان می‌رسد.